‘Groene’ wijn stinkt

“Dat we biologisch werken zetten we liever niet op de fles” vertelde Pau Moragas van wijngoed l’Olivera toen ik bij hem op bezoek was. ‘Ecologisch’ roept in Spanje een geitenwollensokkengevoel op (of het spaanse equivalent daarvan) waar l’Olivera zich als professioneel wijnbedrijf liever niet mee associeert. Ze worden liever beoordeeld op de kwaliteit van hun wijn dan op hun ecologische en maatschappelijke doelstellingen.

Ondanks dat ‘groene’ producten steeds populairder worden, kiezen ook in Nederland de meeste mensen nog steeds voor wat er gewoon het lekkerst uitziet. Slechts weinigen overwegen daarbij of dat ook op een verantwoorde manier gemaakt is.

Is dat erg? Tsja, vaak is lastig te beoordelen hoe groen groen werkelijk is. De ecologische hype die sinds Al Gore gaande is gaat vooral over marketing. Groen is een verkoopargument. Ondernemingen doen een euro in de collectebus om vervolgens te kunnen rondbazuinen dat ze een belangrijke bijdrage aan de verbetering van de wereld leveren. Om op die manier  de held uit te hangen is niet okay.

Dat stinkt.

Veel sympathieker is het als een wijnmaker op een oprechte manier zijn eigen principes volgt. Niet om zich vervolgens op de borst te kunnen kloppen, maar omdat hij gelooft dat dat het beste voor zijn wijn is. Zoals bij l’Olivera.

L’Olivera maakt prachtige witte wijnen en olijfolie in Vallbona de les Monges, Catalonië (DO Costers del Segre)