Wijn uit Georgië en de uitvinding van het wiel

Vorige week was ik op een feestje van Dan, een vriend van een vriend, die eigenaar is van een wijngaard van 6 hectare in Georgië. Het feestvarken liet me daar een paar droge en half-zoete rode wijnen uit Georgië proeven van de autochtone Saperavi druif.

Over het algemeen kun je wijn beter proeven dan er over te lezen, maar in dit geval is de wijn op papier interessanter dan in de mond.  

Wat de Georgische wijnen boeiend maakt, is dat deze veelal nog zeer traditioneel gemaakt wordt: in grote aardewerken amfora kruiken die half in de aarde zijn ingegraven. Zo ook de wijn van Dan. Die methode van wijnmaken stamt uit de periode van de uitvinding van het wiel: Letterlijk. In het naastgelegen Armenië zijn eerder dit jaar opgravingen gedaan uit circa 4000 voor Christus van wat nu bekend is als de oudste wijnmakerij ter wereld . De wijn werd ook daar gemaakt in ingegraven amfora’s. Het wiel werd ook in deze streek en in diezelfde tijd uitgevonden. Sinds de uitvinding van het wiel is er daar op wijngebied niet veel vooruitgang geboekt…

Natuurlijk worden er ook industrieel gefabriceerde wijnen in coöperaties geproduceerd, waarvan tot voorkort 80 % naar Rusland werd geëxporteerd. In 2006 kwam aan die export echter een abrupt einde, want toen besloot Poetin tot een algehele wijnboycot, die tot eerder dit jaar nog steeds van kracht was. De officiële lezing was dat er pesticiden in de wijn waren aangetroffen, maar de meer aannemelijke verklaring voor de boycot is dat dit een politieke strafmaatregel was voor de vrijages van Georgië met het westen.

De kwaliteit van de halfzoete massaproductie-wijn die voorheen naar Rusland ging was overigens niet veel beter dan de traditionele amfora wijn. Daarom is de wijnboycot uiteindelijk misschien zo slecht nog niet geweest: Georgië werd hierdoor gedwongen nieuwe markten aan te boren: markten die een betere kwaliteit eisen dan de halfzoete massaproductie die Rusland afnam.  

Ten slotte nog iets over de Saperavi druif. Niet alleen is dat een zeer oud Georgisch ras, maar het is ook één van de zeer weinige edele (vitis vinifera) druivenrassen die rood, in plaats van kleurloos vruchtvlees hebben. Gewoonlijk krijgen wijnen hun kleur van de schil van de druif, maar bij de Saperavi komt die óók van het vruchtvlees zelf. In potentie kunnen hier uitstekende wijnen van gemaakt worden…